Dag 17: Voor de wind

Ik ben vroeg wakker, volle blaas.. Het is buiten mistig, van die dikke mist die toch aanvoelt als druppels. Toch nog maar even liggen. De nacht was behoorlijk warm, nauwelijks mijn slaapzak over me heen gehad, alleen mijn katoenen laagje was genoeg. Omdat ik nu niet meer kan slapen ga ik maar vast wat voorbereiden.

Warm stokbrood en een aanbieding

Er is inmiddels een waterig zonnetje dus ik neem de tent ook vast af. Dan ga ik mijn brood halen in het dorpje. Ik bestel een donker stokbrood en een meergranen stokbrood. Die zijn nog warm! Daarnaast ook een croissant met amandelen en chocola, gewoon omdat het kan en dat ik de calorieën met het warme weer vandaag toch wel nodig heb. Mazzel, die zijn 1+1 gratis, en tja, ik blijf een Hollander. Via de lidl voor een fles drinkyoghurt en een lekkere droge Franse worst ga ik terug naar de camping. Als ik daar aankom begint het ineens weer te regenen, dus ik eet een beetje balend mijn ontbijt in de tent op.

Code rood

Na de bui maak ik opnieuw mijn tent droog en dan pak ik alles in en kan ik op pad. Ik zeg nog even de Nederlanders gedag, maar die waarschuwen me nog even voor een code rood aan het einde van de middag. Nouja, ik wacht wel af en hou het weerbericht in de gaten vandaag. Als het goed is ben ik toch een eind westelijker tegen die tijd. Het gaat echt weer verder waar ik gebleven ben. Het is niet super boeiend, maar ik maak dan ook maar gebruik van mijn lichaam om dat nog een beetje te testen.. Ik hou het tempo er op en met het wat lastige wegdek is dat niet heel makkelijk. Maar het gaat eigenlijk wel lekker. Als ik een stuk tegenkom waar ze bezig zijn het pad wat te effenen wordt het even extra lastig. Omdat het een beetje mul is kost het nog meer energie. 2 kilometer verder is het weer “gewoon” hard en gaat het weer makkelijker. Er zijn op afgelegen stukken best veel mensen aan het vissen. Er staan schuil hutjes voor ze langs het pad en ze hengelen met soms wel 4 hengels. Verder kom ik zo nu en dan een fietser tegen, maar druk is het zeker niet.

Beter pad

Voor ik het weet rijd ik Redon binnen. Dat is een wat grotere stad. De zon komt langzaam door, maar er vallen ook soms ineens druppels. Ik heb wel trek gekregen en als ik een creperie zie besluit ik dat toch maar eens te proberen. Bretagne is toch de streek van de crêpe. Ook van de galette, een hartige versie van de crêpe, maar die komt nog wel. Met een glas cola kan ik er weer even tegenaan. Redon moet best mooi zijn met veel water en boten, maar het is er druk en benauwd en ik ben bezweet, dus ik ga door. Wat wel heel fijn is dat na Redon het pad een stuk beter wordt. Daarnaast verdiend ook de wind een dikke pluim, die heb ik regelmatig in de rug vandaag! Ook de omgeving wordt iets afwisselender. Er is eens een bergwand maar er is ook soms een wat weidser uitzicht. De zon laat zich ook vaker zien en even stilstaan betekend dat het water van mij gezicht afloopt. Omdat mijn bidons ook warm worden, heb ik een paar keer behoefte aan iets kouds. In Saint-Martin-sur-Oust (het kanaal volgt hier de stroom van de l’Oust) haal ik nog een koud drankje en puf even uit op een terrasje. Meteen even mijn boeking checken voor de terugreis. Maar dat ziet er goed uit.

Het laatste stuk

Als ik daarna aan het water nog even mijn lunch heb opgegeten, ga ik weer verder. Na 13 kilometer zat mijn camping optie 1, maar omdat mijn benen nog wel willen en het weer ook geen reden geeft tot stoppen ga ik nog 25 kilometer door. Extra motivatie is dat ik op mijn stop net heb gezien dat die camping verderop een zwembad heeft, en daar heb ik zo’n zin in! Goed, eerst nog 25 kilometer trappen. Maar Malestroit, die van 13 kilometer, is een mooi plaatsje, dus ik rij even rond en maak een paar foto’s. Het is oud, middeleeuws zelfs met vakwerkhuizen en een leuk pleintje. Wel is het zonde dat er ook wat nieuwbouw tussen staat die afbreuk doet aan het geheel. Of ik alles gezien heb weet ik niet, maar het is er in ieder geval gezellig druk. Ook bij de mooi versierde sluis aldaar.

Vandaag niet heel veel sluizen tegen gekomen, maar een plattegrond van het hoogteverloop laat zien dat dat wel anders gaat worden. We gaan nog wat omhoog dus. Dan is daar le Roc-St.André en ik kan vanaf het pad de camping zien liggen. Het is een mooie camping, met ruime plekken en er zijn meer fietsers. Ook hebben ze een aantal mooie retro caravans staan voor Bed & Breakfast. Er zijn ook een aantal stacaravans en nog andere bijzondere huisjes te huur. Ik zet mijn tent op een spreek een Engels stel dat vanaf de Spaanse grens langs de kust omhoog onderweg is naar Roscoff. Wat dat betreft: waar ik gister nog zei dat ik bij sluis 11 zat, dat moest 12 zijn en waar ik zei Velodysee 1 moet het zijn EuroVelo 1, Velodysee. Stop. (Wie weet welk bekende tv spel ik hier een beetje misbruik?)

Relax en onweer

Goed, de tent staat, kan ik mooi mijn zwembroek aan en eens lekker zwemmen. Dat kon nog niet eerder deze vakantie. Eerst mijn Solero opeten en dan lekker afkoelen in het zwembad. Als ik daarna check hoe ver ik eigenlijk nog moet, zie ik dat dat 146 kilometer is. Waarschijnlijk net te veel op 1 dag, dus dat wordt verdelen. Maar morgen lijkt het hier ook redelijk weer te worden, dus de verleiding om hier een dagje rust te houden is ook erg groot, zeker als ik vooruit kijk naar de verwachting voor mijn eindpunt. Even boodschappen doen en eten maken dan maar. Ondertussen rommelt het wat in de buurt en valt er soms een plens regen. Ook als ik net mijn eten, macaroni met een sausje en ansjovis, wil opeten. Gelukkig zit ik onder de boom droog. Dat gaat prima en ik blijf daar lekker zitten om mijn blog te schrijven. Het klaart wel op, maar blijft lekker warm. Zal vannacht dus wel weer alleen mijn lakenzak worden. Dan zie ik wel wat ik doe, merken jullie morgen!

Dat was dag 17, endomondo hield er weer mee op, en inclusief boodschappen staat er weer bijna 99 kilometer op de teller.

[notmobile]

[/notmobile]

[mobileonly]
[/mobileonly]

[notmobile]

[/notmobile]

[mobileonly]
[/mobileonly]