Dag 10: Camiel en de regen / zon

Het is de 100 kilometer ruim geworden en die was best pittig! De nacht was best fris, maar ik werd wakker van een zonnetje op mijn tent, pas rond 7u45. Eerst alles ingepakt, want de tent was snel droog met de zon (en wat hulp) en daarna ontbijten en weg.. Dacht ik, want toen viel er net een bui die ik even geen afgewacht.

Jasje aan, jasje uit

Hij gaat lekker, maar het weer weet niet wat ie wil. Soms in de stralende zon, dan weer een paar spetters, dan weer regen. Omdat vannacht niet alle kleding droog is geworden, rij ik met wat anders aan. Het gaat prima, maar berg op in de zon is best warm met een regenjas aan. Het gaat allemaal best soepel. Ik maak iets minder foto’s als normaal, maar zie wel veel. Mooie landschappen, prachtige luchten en vergezichten. Hier toch een paar op en rijtje. 

Bootje varen..

Ergens rond 1430 heb ik er al 60 kilometer opzitten en rij ik Jumiege binnen. In de verte zie ik dan al een flinke regenbui aankomen. Als ik stevig doortrap en de pont al bijna in zicht krijg, lijkt de overkant van de Seine te verdwijnen in de regen, en dat is niet heel ver weg. Nog harder trappend de heuvel af wordt ik net gepakt en regen nat. In een hoekje kan ik een beetje schuilen, ze hebben geen overdekte plek. De Seine stroomt voor me langs en ik laat de pont 2x gaan. Ik was eerst bang dat de pont misschien buiten bedrijf zou zijn door de overstromingen laatst, maar hij gaat gewoon. Je bent hier zo over! En het is nog gratis ook. Aan de overkant kun je wel schuilen maar het stinkt er naar pis en het is droog. Ik eet nog wat een de pont gaat alweer over. Er komen zo twee stevige klimmen aan.

Omhoog

Uit het dal van de Seine moet je ook weer omhoog. Het is goed te doen, maar wel even werken. Dan een stukje langs een drukke weg, maar dan rechtsaf het bos in. En dat is een heel stuk. Eerst naar beneden en later nog een heel stuk omhoog. Ik kom niemand tegen voor vele kilometers, ergens bekruipen me angstige gevoelens, maar dat verdwijnt weer. De weg dampt af en toe van de zon die er op staat en die damp voel je ook.. Gelukkig kom ik weer in de bewoonde wereld. Het laatste stuk glooit veel meer en de zon laat zich weer vaker zien. Ik fiets nu door het dal van de Risle, mijn einddoel vandaag is Brionne. Ik kom nog een paar mooie huizen tegen op dit laatste stuk en kan mijn camera nog eens pakken.

Tentje opzetten

Ik wil net mijn tent op gaan zetten, komt er een gigantische bui naar beneden. Dat is schuilen geblazen! Gelukkig trekt het even later weer helemaal open en schijnt de zon. Hierdoor drogen mijn kleren die ik aan heb en staat mijn tent mooi droog. Ik haal wat te eten bij de super om de hoek, maar dat wordt geen warm eten, daarvoor hangen er te donkere wolken en rommelt het verderop. Stokbrood met kaas en pastasalade, en een flinke slok sinaasappelsap en toe een mini appeltaart. Ik plan alvast wat vooruit en ga me dan douchen. In het toiletgebouw span ik een waslijn om nog wat spullen te drogen. Hopelijk heeft niemand er last van en zijn mijn spullen morgen droog. Tot morgen, dan weer 90 kilometer op de planning, op naar Sées.

[notmobile]

[/notmobile]

[mobileonly]
[/mobileonly]

[notmobile]

[/notmobile]

[mobileonly][/mobileonly]