Dag 12: Een dag vol met hoogtepunten

Redelijk op tijd op, tent afdrogen, brood halen, tent opruimen en ontbijten onder het afdak van de camping in Sées. De ochtend is zo voorbij en voor ik het weet is het half elf en stap ik al weer op de fiets. Een stevige dag in het vooruitzicht, maar daar kom ik later op terug.

1000 Kilometer

Het eerste heugelijke feit is dat ik (al is het al 3 kilometer na vertrek, de 1000 kilometer aantik. Zoveel kilometer zit ik dus al op de fiets. Fototje maken en dan verder de heuvel op. Het is vandaag de dag van de hoogte, dus er moet veel geklommen worden. De eerste is goed te doen en bovengekomen zie iets voor me op de weg waggelen: Er loopt een koe los! Voorzichtig naderen en als het beest me hoort zit ik al op veilige afstand naast em en met 2x hard trappen ben ik de geschrokken koe voorbij.

Hoogtepunt en de 0

Dan de klim naar het hoogste punt van mijn fietsreis. Het is “slechts” 423 meter hoogte, maar de klim van 10% moet ik toch in 2x doen. Dit was wel het steilste stukje van vandaag. Ik rij weer in het bos en kom dan op een grote rotonde/kruising met 8 wegen. Hier staat een tank die daar tijdens de bevrijding is gebombardeerd en die defect is geraakt. Verder is er niks en ik vervolg mijn tocht. In de afdaling pak ik mijn GPS app er even bij om zo goed te kunnen zien wanneer ik de 0 meridiaan passeer. Op de weg is er niks te zien, het is een opgesloten weg tussen de bomen en ik ga gewoon maar door.

Op naar schoonheid

Het land en de dorpjes zijn verlaten en stil. Het is een mooie omgeving en langzaam veranderd het landschap weer. Ik kom nu steeds vaker in de buurt van de Sarthe, die ik ook regelmatig over zal steken vandaag. Vanuit een afdaling rij ik straten van Saint-Céneri-le-Gérei in. Een schilderachtig dorpje met huizen van kalkzandsteen. Het moet een van de mooiste dorpjes van Frankrijk zijn en ik kan niet anders zeggen dan dat dat zeker zo lijkt. Ik stop even en word aangesproken door een man in het Frans. Nou is dat niet mijn allerbeste taal zoals jullie weten maar na de vraag waar ik vandaan kom kunnen we gelukkig over naar het Nederlands. Het zijn Belgen uit de omgeving van Brugge. We staan een tijdje te kletsen en gelukkig wijzen ze me even naar de mooie plekjes. Ze vinden het een heel avontuur dat ik aanga en als ik vertel dat ik Brugge heb overgeslagen in verband met mijn fiets nodigen ze mij uit om bij hun te overnachten voor een weekend Brugge, Die is mooi meegenomen. We nemen afscheid en ik fiets richting het kerkje. Zet mijn fiets op slot en loop door naar een kapel dat in een oase van rust wat verderop ligt. Achterlangs de kerk loop ik terug en dat zorgt voor een paar mooie uitzichten, zowel op de kerk als op de brug en de Sarthe die hier onderdoor stroomt.
Als ik weer opstap en over de brug kom ga ik linksaf en drink daar in het zonnetje twee heerlijke cappuccino’s. Bijgetankt kan ik door, meteen na de bocht weer omhoog.

Liefdevol stelletje langs de Sarthe

Na de afdaling gaat de weg weer langs de Sarthe. Er zijn hier wat rotspartijen zichtbaar, ik zit niet voor niets in de omgevind van de Alpes Mancelles. Met enige vaart passeer ik een stelletje dat geheel met elkaar bezig is aan de oevers van deze rustig stromende rivier. Ik glimlach en fiets lekker door. De route gaat daarna steeds op en neer, maar ik heb er wat meer de vaart in dan vanmorgen. Wel merk ik dat dat klimmen toch best wel zwaar is. Bij elk dorp bedenk ik weer: al die kleine gemeentes met hun eigen Maire, terwijl bij ons de gemeentes steeds groter moeten worden. Gelukkig is het niet ver meer naar mijn geplande camping. Die zit op ongeveer 69 kilometer, en vanaf 67 gaat de weg nog even omhoog door het bos van Sille. Enigsinds leeg kom ik op de camping aan. Een best groot terrein maar ook hier is het weer redelijk stil. Aan de andere kant van de weg ligt een grote plas (vandaar Sille-Plage) maar als ik later nog een klein rondje fiets is duidelijk dat dit wel een beetje vergane glorie is. Ik maak mijn blik Canneloni met rundvlees open en kan dat nog lekker in het zonnetje opeten. Glaasje wijn er bij en dan is het toch nog even genieten. De hele dag maar 1x een paar spetters regen gehad en ook de tent staat weer droog. Morgen nog een stuk door; 80 of 115 kilometer, om dan zondag weer een rustdag te hebben. Ik laat even van het weer afhangen en van hoe ik me voel wat het gaat worden. Tot morgen! 

(Ze hebben hier wifi maar daar kan ik eigenlijk niks mee. Ook de mobiele internetverbinding is meestal maar 2G, dus het is maar even zo. Met veel moeite heb ik de foto’s kunnen uploaden maar de routegegevens houden jullie tegoed.)