Dag 22: Parijs en de lange weg naar huis
Het is de dag die je wist die ging komen: Via Parijs naar huis! Ik slaap niet geweldig, de wekker zo vroeg maakt me nerveus, bang deze te missen en me te verslapen. Dat gaat allemaal goed en even na 5u sta ik naast mijn bed.
Kom maar op met die Grande Vitesse!
Netjes op tijd ben ik ook op het station. Ik haal een sandwich, croissant, flesje water en een kop Café au Lait en dan zoek ik op het bord op waar ik in de trein moet zitten. Het mooie matrixbord verteld me dat dat helemaal vooraan is, voiture 11 van TGV 8712. Ik zoek mijn plekje op en netjes op tijd komt de TGV aanrijden. Mijn fiets kan hier aan boord zonder dat mijn bagage er af hoeft. Gelukkig kan ik dat tillen en staat ie daarna netjes vast.
Volgens dienstregeling vertrekken we richting Parijs. We zullen eerst nog stoppen in Vannes, Rennes en Le Mans. Het is bijna niet te zien omdat het nog schemert en de verlichting binnen aanstaat, maar ik kom inderdaad over de brug waar ik afgelopen vrijdag (dag 19) over schreef.
Echt hard gaat het nog niet. Als ik het soms even bekijk op mijn mobiel komen we nooit boven de 150km/u uit. Pas na Le Mans gaat het gas er op en gaan we richting de 300km/u. Leuk om toch eindelijk mee te maken en het gaat heel comfortabel. Ik lees wat in mijn boek en kijk de eerste aflevering van Mr. Robot op mijn telefoon (H265 van 190Mb voor een hele aflevering en dat ziet er erg goed uit!) De serie heeft me meteen te pakken, maar Parijs komt er aan dus tijd om te stoppen. Op het perron staat er bij elke uitgang van de trein 4 man bewaking, je weet dus meteen dat het hier menens is.
Montparnasse
Ik kom aan op Gare Montparnasse en moet 2,5u later weer vertrekken vanaf Gare du Nord. Tijd dus om wat van de stad te zien. Omdat het nog maar net 10u is, is het nog goed te doen. Even uitzoeken hoe het zit met waar ik mag of kan fietsen maar dat wijst zich wel. Op veel plekken mag je op de busbaan fietsen, maar er zijn ook fietsstroken her en der. Ik kan iedereen aanraden om Parijs per fiets te doen. Tegenover het station zit natuurlijk meteen de hoge Montparnasse toren.
Vanaf hier is er dus nog niks te zien van een Eiffeltoren. Ik heb met Google Maps gister nog even het centrum van Parijs offline beschikbaar gemaakt, maar dat is iets anders navigeren als ik de afgelopen tijd heb gedaan met Osmand. Ik ga dus ook eerst de verkeerde kant op. Daar kom ik nog wel even een mooi kerkje tegen, maar dan draai ik om en vind ik de ruiste weg.
Na toch wel een stukje fietsen zie ik voor het eerst de Eiffeltoren in de verte. Eerst passeer ik nog de Église Saint-Louis-des-Invalides met een mooie gouden koepel en strakke tuin.
Mijn hoop was om daarna door het park richting Eiffeltoren te kunnen rijden, maar door het EK voetbal is dit park een Fan Zone geworden en moet ik door de straatjes parallel daaraan. Hier zie je weer hoe veel bewaking er is en dat er veel moet wijken voor zo’n evenement in zo’n geplaagde stad. De straten zijn leeg, ik mag er kennelijk komen, maar geen verder verkeer.
Eiffeltoren
Daar is ie dan. Nog een bochtje om en dan kom ik bij dit stuk oud ijzer aan. Maar wat voor een oud ijzer! Het is toch wel machtig om te zien! Het is nog niet super druk, maar mijn plan om ook midden onder te toren te kunnen staan met mijn fiets kan ik op mijn buik schrijven. Bewakingspoortjes en toegangcontroles ga ik niet doorkomen met mijn fiets, en die kan ik ook niet zomaar ergens achterlaten. Er lopen veel handelaren op straat die mini-eiffeltorentjes verkopen en selfiesticks. Die van mij zit onderin mijn tas dus ik moet het uit de hand doen.
Ik weet al dat ik veel te veel plaatjes schiet, maar het is maar zo. Ik sta hier maar wel mooi met mijn fietsje midden in Parijs en dat zal ik laten zien ook 🙂
Langzaam rij ik er van van oost naar west omheen.
Om daarna de Seine over te steken en richting het Louvre te rijden. Maar onderweg heb ik nog wel wat mooie uitkijkjes. Natuurlijk moet mijn fiets ook even op de foto met de Eiffeltoren.
Even verderop probeer ik nog een keer een selfie te maken met op de achtergrond de Seine en de Eiffeltoren. Dat wil niet echt en een jongen komt uit een bushokje naar me toe met de vraag of hij hem zal maken. Ik spreek hem heel even en het lijkt allemaal wel OK, dus geef mijn telefoon uit handen, klaar om ook op mijn fiets te springen om hem achterna te gaan. Dat is niet nodig, hij maakt netjes een foto en krijg mijn telefoon terug. Maar als ik de foto bekijk sta ik toch raar te kijken. Foto’s maken is toch lastig! Want dit is het meeste van de Eiffeltoren wat er is vastgelegd:Dan probeer ik het een stukje verderop zelf nog wel een keer.
Kort daarna kom ik in de buurt van Pont Alexandre III nog langs de TV compound van ESPN, waar United de faciliteiten verzorgt. Ik heb nog even contact met Auke maar ze beginnen pas om 13u en dan ben ik al weer op weg naar Lille.
Ik ga dus maar verder richting het Louvre en zet nog wel even Pont Alexandre III zelf op de foto.
De Seine staat nog steeds hoog en sommige kades zijn nog ondergelopen. Het water stroomt ook nog heel hard en dat zie je vooral bij een brug een stukje verderop. Hier is een soort constante golfbeweging.
Louvre en door
Hier sla in linksaf om dan eindelijk het Louvre te bereiken.
Ook hier is dichterbij komen niet echt een optie. Nog een vreemd ding: De glazen piramide voor het Louvre is aan één zijde afgeplakt met een grote print met een foto van het museum vele jaren terug in de tijd.
Ik besluit dat ik nog tijd genoeg moet hebben om over de via het Grand Palais over de Champs-Élysées richting de Arc de Triomphe te fietsen. Helaas, het paleis moet ik links laten liggen als ik op mijn klokje kijk.
Avenue des Champs-Élysées
Het is gewoon een hele drukke weg die Champs-Élysées. Veel grote winkels van bekende merken, maar ook veel auto’s die staan te wachten (met chauffeurs) en doorgaand verkeer. Toch baan ik me op mijn bepakte fiets een weg naar boven.
Langzaamaan komt de Arc de Triomphe dichter en dichterbij. Beklemmend is het wel soms met al die auto’s om je heen. Gelukkig raak ik er geen een.
Het laatste stoplicht voor het plein om de Arc heen ga ik de stoep op om mezelf even op de foto te zetten en natuurlijk ook de Arc de Triomphe.
Dan kijk ik weer eens op mijn klok en check ik hoe lang ik nog onderweg ben naar Gare du Nord. Oeps, ik heb nog 40 minuten en volgens Google Maps is het 28 minuten fietsen. Ik moet nog de Champs-Élysées over, en later nog een keer. Onder het oog van weer wat militairen en politie met zwaailicht steek ik via het zebrapad over.
Richting Gare du Nord
Gelukkig is in ieder geval het eerste stuk nu heuvel af, dat scheelt. Het is toch wel wat warmer geworden en mijn winddichte donsjack maakt dat ik een beetje plakkerig begin te worden.Hierna blijft mijn telefoon even dienst doen als navigatie. Ik wil de trein niet missen en fout rijden kan zorgen dat ik het niet haal. Hier is de weg wel vol en samen met motor- en scooterrijders slinger ik tussen het vaak vaststaande verkeer door. Gelukkig maar dat mijn fiets goed remt en ik inmiddels best goed weet hoe hij reageert op sturen en schakelen. Uiteindelijk bereik ik ruim om tijd Gare du Nord.
Eenmaal binnen sta je ook direct bij de treinen. Mijn trein staat al wel op het bord, maar geen spoor. Ik heb dus geen idee waar ik naartoe moet eigenlijk. Na wat heen en weer lopen komt ineens het spoor op het bord erbij te staan. Er beweegt zich een hele meute richting de trein en als ik de juiste wagon heb gevonden blijkt dat hier wel alle bagage van de fiets af moet. Hopend dat de conducteur mijn bagage een beetje in de gaten houdt hang ik snel mijn fiets in de trein en weet dan wonderwel mijn 5 stuks bagage in 1x de trein in te krijgen. Niet heel veel later vertrekken we richting Lille.
Niet zo’n hoge snelheid
Daar gaat ie, als het goed is ben ik binnen een uurtje in Lille en dan heb ik nog een half uur om daar over te stappen. Helaas. De snelheid komt er pas heel laat in. Het enige dat ik kan verstaan is iets met securite en dat we daarom niet verder gaan. Het gaat stukje bij beetje en ik leg me er al snel bij neer dat ik mijn aansluiting niet ga halen. Aflevering van Mr. Robot dan maar weer. Het is wel een beetje balen, want na de trein van 14u08 gaat de volgende pas om 16u08. Uiteindelijk hebben we ruim een uur vertraging (geen idee of ik dat kan declareren 😉 ). Ik fiets even een stukje in Lille omdat ik anders ook maar een beetje daar rondhang.
Ergens lees ik dat de gevel van het oude Gare du Nord uit Parijs hier naar Lille is verplaatst en nu de voorgevel van Lille Flanders is. Of het waar is heb ik verder niet opgezocht.Terug op het station spreekt een man die ook met de fiets is mij aan: Doe joe speak English? Ik hoor een duidelijk Nederlands accent en antwoord: Jawel, maar ook Nederlands. Of ik even op zijn fiets wil passen als hij naar het toilet gaat. Daarna raken we aan de praat en we moeten eigenlijk tot Utrecht hetzelfde stuk reizen. We zoeken samen de trein naar Kortrijk op en kletsen eenmaal in de trein ook nog een tijdje.
Op een gegeven moment zitten we toch allebei weer te lezen. Kortrijk is niet zo heel ver, maar daar hebben we maar een korte overstap richting Antwerpen. Die halen we gelukkig. De plek die het dichtst bij de fietsen is, is er één in de 1e klasse. Omdat de fietsen de deur van de machinist blokkeren besluiten we daar toch maar plaats te nemen en denken we ons er wel uit te kletsen als het een probleem mocht zijn. Gelukkig geen conducteur gezien en in Antwerpen komen we netjes op tijd aan. Hij moet nog een kaartje kopen vanaf Antwerpen maar weet niet of hij de trein haalt. We nemen afscheid omdat hij vind dat ik maar gewoon verder moet gaan.
Als het dan toch al tegen zit…
Helemaal achter in de trein kan ik prima mijn fiets kwijt. Vanuit Antwerpen zit je zo in Nederland. Het eerste station wat we daar tegenkomen is Roosendaal. Dordrecht is nummer 2 maar vlak voordat we daar binnen rijden komt er slecht nieuws. Eerst is het dat we even moeten wachten in Dordrecht en weten ze niet hoe lang dat is, maar kort daarop de melding dat de trein niet verder zal gaan door een defect in de tunnel iets verderop. Wat nu?! De conducteur die langsloopt wijst me op de mogelijkheid via Geldermalsen te rijden.
Ach, ik ben toch al langer onderweg dan gedacht dus ik geef me er maar aan over. Het is even wachten op die trein en daarna nog 2 uur richting Hilversum. Helaas betekend dit dat ik niet zoals gepland om 19u14 in Hilversum ben, maar pas om 22u14. Zo wordt deze terugreis er één van ruim 16 uur. Maargoed, dat is nogsteeds heel wat uurtjes korter als dat ik dit op de fiets zou doen. Tegen 22u30 stap ik mijn eigen huisje weer binnen en word ik begroet door twee katten die heel veel aandacht willen.
Het zit er dus op. Het avontuur komt ten einde. De spullen worden uitgepakt en ik kan gaan nadenken over wat er zoal anders zou moeten een volgende keer. Want die komt er!
De blogs over mijn vakantie komen hiermee ook tot een einde, maar ik ben van plan ook nog wat dingen te gaan schrijven over onderwerpen die ik bedacht tijdens deze reis, maar ook over wat ik zoal wil veranderen en wat ik zoal wil doen om dat te kunnen bereiken. Genoeg inspiratie dus, heel veel wijzer en een hele ervaring rijker! Niet te vergeten trots op wat ik gedaan heb. Iedereen van harte bedankt voor het meeleven en de mooie reacties die ik heb mogen ontvangen. Wie weet tot een volgende keer?